Αγρίνιο: Η παρουσίαση του βιβλίου του συγγραφέα, Στέλιου Φούντα

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2025

Το βιβλίο του συγγραφέα Στέλιου Φούντα «Τρία Πρόσωπα και άλλα διηγήματα» παρουσιάστηκε το Σάββατο 25 Οκτωβρίου στην κατάμεστη αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Αγρίνιου (πρώην Τράπεζα της Ελλάδας). Εκδήλωση που υποστήριξαν ο Σύλλογος Δασκάλων & Νηπιαγωγών Αγρινίου-Θέρμου «Κοσμάς ο Αιτωλός και οι εκδόσεις Αρμός.

Ομιλητές ήταν οι:

- Σπυριδούλα Γιαννοκώστα, Δασκάλα

«Η παρουσία του πατέρα στα Τρία Πρόσωπα»

- Θανάσης Καλαντζής, Φιλόλογος

«Χώρος, χρόνος και η πορεία προς την ενηλικίωση»

- Θεόφιλος Στέργιου, Ψυχίατρος

«Μνήμη και περιβάλλον στην προσωπικότητα του τόπου»

- Αγγελική Συργιάνη, Πρόεδρος Συλλόγου Δασκάλων-Νηπιαγωγών Αγρίνιου –Θέρμου

Αποσπάσματα από το βιβλίο ανέγνωσε η Μαρία Ποντίκα, Φιλόλογος, Διευθύντρια Φροντιστηρίων Μ.Ε.

Ακολουθήσε συζήτηση του συγγραφέα Στέλιου Φούντα με τους αναγνώστες.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η συλλογή διηγημάτων του Στέλιου Φούντα, πρώτη συγγραφική του απόπειρα, σφύζει από ζωή και δονείται στον παλμό του αίματος, εξ ου και «Διηγαίματα».

Έντονα τα προσωπικά βιώματα του συγγραφέα, ριζωμένα βαθιά στην ξηρομερίτικη γη και τη βιοπάλη των ταπεινών αλλά γεμάτων αξιοπρέπεια ανθρώπων της, έντονη κι η νοσταλγία για την χαμένη αθωότητα των παιδικών χρόνων.

Κι από κοντά, τα όνειρα και οι αγώνες για μια καλύτερη ζωή στη μικρή πόλη, για ένα φτερούγισμα στο αύριο όταν στην πορεία του συναντά τη μεγαλούπολη.

Δεν λείπουν όμως οι συμβολισμοί, οι στοχασμοί, οι αναζητήσεις-πνευματικές, πολιτικές, προσωπικές ούτε το πηγαίο χιούμορ.

Η γλώσσα είναι ζωντανή και οι εικόνες τόσο γλαφυρές που μυρίζεις τις ξυλόσομπες, τα καπνά, τα σφαγμένα ζώα, γεύεσαι τις μπύρες και τον οβελία, νιώθεις να σε περονιάζει η υγρασία του πελάγου, της λίμνης Αμβρακίας, και σε συντροφεύουν οι εφηβικές παρέες, τα βιβλιοπωλεία και τα μπαράκια.

Ο νατουραλισμός όμως ποτέ δεν ξεπέφτει στο φολκλόρ και δεν αποκλείει την αναζήτηση του ωραίου και του υψηλού.

Πρόκειται για την ειλικρινή κατάθεση ψυχής ενός ονειροπόλου πραγματιστή που ξεκινά από τα φαινομενικά μικρά και ταπεινά για ν’ αγκαλιάσει «των ανθρώπων τα βάσανα» και ν’ αναλογιστεί τη μοίρα τους.