Δευτέρα 7 Ιουλίου 2025
Ο συμπατριώτης μας εκπαιδευτικός και συγγραφέας Ευθύμιος Πριόβολος, με καταγωγή από Αγγελόκαστρο, μίλησε για το πρόσφατο βιβλίο του «Από τη σάρκα ως την ψυχή» και γενικά για την λογοτεχνία στην ιστοσελίδα «Μεθυσμένες Ιστορίες».
Ας διαβάσουμε τα όσα ενδιαφέροντα κατέθεσε στον ομότεχνό του Κωνσταντίνο Ιωακειμίδη:
Κουβέντα εφ’ όλης της ύλης με τον συγγραφέα Ευθύμιο Πριόβολο
1. «Από τη σάρκα ως την ψυχή», τι πραγματεύεται;
Πρόκειται για ένα εσωτερικό ταξίδι που διασχίζει τη ζωή, τον έρωτα, τη μνήμη, την οδύνη, την μεταμέλεια, την κάθαρση. Από τη μια ο αντισυμβατικός χαρακτήρας της Φλώρας και η άκρατη σεξουαλικότητά της, την οδηγούν να φλερτάρει όχι μόνο με τον έρωτα, κάνοντας τον επάγγελμα, αλλά και με την ποίηση του θανάτου. Από την άλλη η εσωτερική ευγένεια, η μόρφωση και οι αξίες με τις οποίες μεγάλωσε, συγκροτούν τον άλλον εαυτό της. Ο συγγραφέας ακολουθεί την ηρωίδα στις έντονες ψυχολογικές διακυμάνσεις και μεταπτώσεις που την κατακλύζουν. Τη συντροφεύει, την ξεχωρίζει, την πονάει και τη ματώνει, την αναδεικνύει, ώσπου στο τέλος την λυτρώνει και την οδηγεί στην κάθαρση. πρόκειται για μία αφήγηση για την αρχή, τη μέση και το τέλος κάποιων αχαρτογράφητων δρόμων, μονόδρομων ή αμφίδρομων, της καρδιά και του νου.
2. Ποιες είναι οι αδυναμίες της ηρωίδας;
Είναι ακριβώς τα δύο πρόσωπά της: η όμορφη, η έξυπνη, η ευαίσθητη γυναίκα και το σκοτεινό πρόσωπο του ηδονιστικού τέρατος. Είναι οι έντονες ψυχολογικές διακυμάνσεις και μεταπτώσεις που την κατακλύζουν.
3. Πόσο καιρό σας πήρε να το ολοκληρώσετε;
Περίπου πέντε μήνες.
4. Ποια ήταν η κινητήριος δύναμη;
Αν εννοείτε τι με ώθησε να γράψω αυτό το μυθιστόρημα, ήταν μια παλιά σχετική ιστορία που γνώριζα, σε συνδυασμό με τη γειτονιά της περίφημης Τρούμπας στον Πειραιά, την οποία γειτονιά, έστω και αμυδρά, την πρόλαβα.
6. Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε κατά τη διάρκεια της γραφής;
Δεν αντιμετώπισα δυσκολίες. Απλά συνδύασα, μυθοπλαστικά βέβαια, και προσάρμοσα τα δεδομένα μου, δηλαδή την παλιά ιστορία με την παλιά εκείνη γειτονιά.
7. Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε;
Να σας πω. Αφηγούμαι ένα δρόμο γραμμένο με λέξεις – από τη σάρκα ως την ψυχή. Ένα εσωτερικό ταξίδι που διασχίζει τη ζωή, τον έρωτα, τη μνήμη, την οδύνη, τη μεταμέλεια, την κάθαρση. Να φτάσω με τον αναγνώστη σε ένα τοπίο, όπου το σώμα δεν είναι μόνο φυλακή αλλά και πέρασμα, μία φλόγα που μαθαίνει να αγαπά μέσα από σας πληγές σας. Να έρθουμε όσο πιο κοντά σε εκείνα τα υπόγεια ρεύματα σας ύπαρξης που σπάνια κατονομάζονται, αλλά σας καθορίζουν. Δεν είναι ένα βιβλίο που κηρύσσει, αλλά συνοδοιπορεί. Δεν εξηγεί, αλλά συναισθάνεται. Αναταράσσει σιωπές. Είναι ο ψίθυρος που ψιθυρίζεις, όχι μπροστά σε σας, μα στον καθρέφτη σου. Είναι οι ερωτήσεις που δεν είπες ποτέ δυνατά. Είναι μία αφήγηση για τη γυμνή αλήθεια του ανθρώπου. Δεν προσφέρει απαντήσεις, αλλά ανοίγει ερωτήματα, σιωπές που βαθαίνουν την ύπαρξη.
8. Ποια από τα βιβλία σας ξεχωρίζετε;
Όλα είναι παιδιά μου, και τα δεκαεννιά βιβλία μου. Το καθένα έχει τη όψη του, τον χαρακτήρα του, τη δική του ομορφιά και χάρη, ανεξάρτητα από τον χώρο που κινείται. Ωστόσο άλλο το ιστορικό βιβλίο, άλλο το λαογραφικό, άλλο η ποίηση, άλλο ένα βιβλίο έρευνας και άλλο το μυθιστόρημα. Το δύο τελευταία μυθιστορήματά μου, θα τα ξεχώριζα ως βιβλία που δεν αφηγούνται απλώς μια ιστορία. Δεν αρκούνται στο προφανές, αλλά θέλουν να ακούσει ο αναγνώστης μία άλλη, εσωτερική φωνή που συχνά σωπαίνει μέσα στον θόρυβο σας καθημερινότητας. Είναι αφηγήματα με γλώσσα απλή, λιτή αλλά ουσιαστική, που ζει ανάμεσα σας ερωτήσεις που δεν έχουν εύκολες απαντήσεις.
9. Τόσα χρόνια στον χώρο της συγγραφής τι έχετε χάσει και τι έχετε κερδίσει;
Δεν έχω χάσει τίποτα. Απεναντίας έχω κερδίσει. Η ενασχόληση με το γράψιμο δεν είναι χαμένος χρόνος. Για μένα αποτέλεσε και αποτελεί τρόπο ζωή, έκφραση, μία δημιουργική, ουσιαστική και μεταμορφωτικές πράξη. Μέσα από το γράψιμο καταλαβαίνω βαθύτερα τον εαυτό μου. Δεν περιμένω «αποτελέσματα» — αναγνώριση, χρήματα ή αποδοχή. Ούτε αποζητώ «κοινό». Αναζητώ αναγνώστες, ανθρώπους που μπορούμε να επικοινωνήσουμε και να κοινωνήσουμε.
10. Πιο είναι το πιο δυνατό σας όπλο;
Το αυτονόητο, η ανάγκη να γράφω. Και επειδή αυτό είναι ανάγκη υπαρξιακή, δηλαδή να βγάζω το βάθος της ψυχής μου, το κάνω με κάθε ειλικρίνεια. Δεν γράφω επίπλαστα, επιφανειακά. Γι’ αυτό θα συναντήσετε στις σελίδες μου τον στοχασμό, τον υπαρξιακό και φιλοσοφικό προβληματισμό. Ύστερα έρχεται η φαντασία μου, ο έρωτας που έχω με τη γλώσσα και η αίσθηση πως αυτά που γράφω δεν είναι δα και τίποτα σπουδαία πράγματα. Ανθρώπινα είναι, όλοι τα έχουν μέσα τους και τα έχουν βιώσει. Δεν αποκάλεσα ποτέ τον εαυτό μου συγγραφέα, ούτε το γράφω ως «επάγγελμα». Γεωργός είμαι που γεωργώ στον λειμώνα της λογοτεχνίας.
11. Γράψτε μια χαρακτηριστική φράση από το βιβλίο σας.
Πολλές θα μπορούσα να σας γράψω. Επιλέγω μία, χαρακτηριστική της ηρωίδας:
«Ήταν η επιστροφή, μαζί και η κάθαρση αυτής της όμορφης και τραγικής γυναίκας. Στο τραπέζι του βίου της αραδιασμένα η αφειδώλευτη νιότη, τα όνειρα, το ευγενικό και λεπτό πέπλο της ήβης και του φωτός, τα χρόνια που πέρασαν, η πολύμοχθη σάρκα της, το παράλογο, το παιχνίδισμα ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο, η δίψα της για την αγάπη. Και η ίδια, πιο γυμνή τώρα και από την αλήθεια, ζούσε το πιο μοναχικό ταξίδι» (σ. 444)
12. Στείλτε το δικό σας μήνυμα στους αναγνώστες μας.
Να διαβάζουν, να αγαπούν το καλό βιβλίο, τη λογοτεχνία. Να διαβάζουν για να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους. Να γνωρίσουν τον άλλον, τον ξένο, τον ερωτευμένο, τον μοναχικό, τον περιθωριακό, τον εαυτό τους όπως είναι ή θα μπορούσε να είναι. Για να σωθούνε από την ασχήμια, την άγνοια, τα ψέματα, να αναπαύεται η ψυχή τους. Διαβάζουμε λογοτεχνία για να γνωρίσουμε καλύτερα εμάς τους ίδιους. Διαβάζουμε λογοτεχνία, όχι για να μάθουμε, να συμφωνήσουμε, αλλά για να νιώσουμε. Και να θυμηθούμε ότι, εντέλει, είμαστε όλοι φτιαγμένοι από τις ίδιες λέξεις: Από τη σάρκα ως την ψυχή.
Αναδημοσίευση από https://methismenesistories.blogspot.com/